Dankzij de financiële donaties die we mogen ontvangen kunnen er vele mensen in Libanon worden geholpen.

Samen sta je sterker en kom je verder, dus SAMENWERKEN is het het verbindende woord.

Wilt u ook meehelpen? Graag!

Dat kan d.m.v. bijv. een "tikkie" (aan te vragen via mail of whatsapp)

Of een overschrijving naar: NL05 RABO 03681 59 876  t.n.v. M. Jansen-de Maa

BELANGRIJK hierbij is dat er in de omschrijving staat: Donatie voor Marianne voor Libanon.

Natuurlijk leuk als u erbij schrijft van wie de donatie afkomstig is, of wat de reden is dat u helpt doneren.

Beste bezoeker!

Wat leuk dat je een kijkje komt nemen op de website van `Marianne voor Libanon`.

Omdat ik graag open ben naar mijn donateurs toe, staat er veel info op.

‍
Wanneer je de uitgebreide versie wilt lezen scroll dan hier naar beneden.
Hier komen nl. alle blogs voorbij !
Wanneer je even snel wilt kijken, navigeer dan via het menu bovenin.

Heb je een vraag, of wil je graag meehelpen met bv een donatie of een activiteit?
Stuur dan een mailtje naar mariannevoorlibanon@gmail.com

‍

De reis die ik in april 2023 maakte voelde anders als de vorige keren. Natuurlijk was de eerste keer in 2020 na de explosie erg heftig. Maar de situatie is nu nóg heftiger. Dat klinkt gek, maar de meeste mensen zeggen het zelf ook. Aangezien de regering NIETS doet, worden de mensen aan hun lot overgelaten. Het geld is 80% minder waard, dus rondkomen is vaak een grote zorg. Alleen de mensen die "verse dollars" verdienen zitten goed (dollar blijft waarde behouden). Helaas is dit voor het overgrote deel vd bevolking niet het geval dus stijgt het armoedecijfer enorm. En dan heb je ook nog geen uitzicht op verbetering... dus de mensen waren (logisch) erg terneergeslagen.

Natuurlijk kan ik hier geen verandering in brengen. Maar alle kleine beetjes helpen, dus de donaties die ik in Nederland heb ontvangen heb ik weloverwogen besteed. Een deel persoonlijk aan gezinnen (d.m.v. de voedselboxen) en een deel aan b.v. een keuken en een kinderdagverblijf. Omdat deze 2 partijen een grote groep mensen helpen, en het dus indirect bij veel gezinnen terecht komt.

Op social media kwam ik een foto tegen van een verwonde vrouw die voor haar winkel zat na de explosie. Ik kwam erachter dat deze winkel in de straat was vlakbij de airbnb waar ik meestal verblijf, dus ging ik opzoek. En ik vond haar! Meerdere avonden heb ik met haar zitten kletsen in het kleine winkeltje. Ze vertelde me over de explosie, en hoeveel geluk ze heeft gehad dat ze nog leeft, en over hoe het in Libanon gaat.... Ze heeft nog elke dag pijn, maar zit heel de ochtend, en avond tot begin vd nacht in haar winkel. S'middags rust ze wat en zorgt ze voor haar man. De winkel kan ze niet verkopen, en stoppen gaat ook niet, dus is dit de enigste oplossing. Ze heeft niet voldoende geld om voorraad in te kopen, en de mensen kopen ook niet veel meer, dus weinig inkomsten. In de etalage liggen de buurtkatten, en voor de winkel krijgen zij eten van haar. Vandaar dat ik haar het poezenvrouwtje noem. Ze noemt mij haar vriendin, en ik vind het fijn ook nu vanuit Nederland nog met haar in contact te zijn (via watssapp). Ik heb haar een donatie overhandigd waarmee ze medicijnen heeft gekocht en producten om in haar winkel te kunnen verkopen. Bij een volgend bezoek hoop ik haar weer te kunnen helpen.

Dit jaar voor het eerst een bezoek gebracht aan deze kinderopvang. Er zijn veel moeders die er alleen voorstaan. Speciaal voor hen bied deze organisatie de mogelijkheid om kleine (vaak getraumatiseerde) kinderen (tussen 1 en 4 jaar) hier een veilige plek. Prioriteit hierin is het bijbrengen van taalvaardigheid, ontwikkeling en het leren samenwerken. Zodat als de kinderen naar school gaan ze een goede basis hebben. Ik heb zelf kunnen zien dat de medewerksters (alleen vrouwen), liefdevol met de kleintjes omgaan.  Tevens krijgen de kids 3x per dag wat te eten, iets wat thuis niet altijd vanzelfsprekend is. Ook is er een vangnet voor de moeders, zodat ze begeleiding krijgen in het opvoeden en (psychische) hulp ontvangen. Oftewel een fijn project waar ik graag een deel van de ontvangen donaties aan overdraag.

Momenteel is er een zware crisis gaande in Libanon. Het Libanese geld is niets meer waard en de boodschappen worden duurder. Hoe fijn is het dan wanneer je een doos vol met ingrediënten ontvangt om een week zorgeloos door te komen! Ook dit keer weer gezinnen bezocht die deze hulp hard nodig hebben. Ik heb de boxen zelf in Libanon ingekocht, in ontvangst genomen en zelf overhandigd. Zo weet ik zeker dat alles goed terecht komt!

Na zelf deze school in juni 22 bezocht te hebben besloten alle kinderen van deze school te helpen met schriften, pennen etc.  De school ligt in een arme wijk en de aanschaf v.d. spullen is voor veel ouders een grote uitgaven. In Nederland een actie opgestart en met de ontvangen financiële donaties heb ik bij een lokale winkelier de schoolspullen gekocht. (Ook hier ben ik eerst wezen kijken, en dit vervolgens thuis verder afgehandeld). Omdat ik helaas tijdens de start van het schoolseizoen niet zelf aanwezig kon zijn, heeft mijn goede vriend in Libanon (David) dit samen met zijn dochter voor mij gedaan. Deze bijzondere dag op foto en film vast laten leggen zodat ik mee kon genieten, en ik aan de donateurs kan laten zien dat alles goed terecht is gekomen. Kinderen zijn de toekomst, dus dit vond ik een mooi project waar ik graag een vervolg aan ga geven.

In juni 2022 ben ik weer zelf terug naar Libanon gegaan om te kijken hoe de situatie is. Door de vele lieve donaties heb ik ook weer veel mensen kunnen helpen. Het voelde goed om bekende gezichten terug te zien. Gezinnen vinden het fijn als je weer bij ze langs komt. Het geeft ze het gevoel dat ze niet vergeten zijn.

‍

Omdat ik de maaltijdboxen persoonlijk overhandig, kom ik bij veel verschillende gezinnen in huis. Hier tref ik vaak schrijnende situaties aan. Deze man verloor zijn ogen in de oorlog. Toen ik vroeg waar ik hem mee kon helpen gaf hij aan graag een pratend horloge te hebben, zodat hij weet in welk gedeelte v.d. dag hij leeft. Thuis in Nederland het bedrijf WorldWideVision  aangeschreven, en zij hebben een horloge gesponsord. Deze is inmiddels aan hem overhandigd!

Aangezien de situatie in Libanon steeds moeilijker aan het worden is, was het uitdelen van de boxen (weer) een belangrijk onderdeel van deze reis. Drie dagen ben ik op pad geweest om zoveel mogelijk mensen te voorzien van een doos met de belangrijkste voedingsmiddelen. Doordat in Nederland veel lieve mensen een financiële donatie hebben gedaan, kon ik daar weer veel gezinnen helpen. Via deze weg wil ik jullie laten zien dat ik de dozen persoonlijk heb overhandigd en alles goed terecht is gekomen.

In 2020 heeft Marianne voor Libanon dit gezin geholpen met het maken van een extra verdieping in hun woonverblijf (kan het niet echt een huisje noemen). Sindsdien ga ik elke keer wanneer ik in Libanon ben langs bij dit gezin. Ik zie Farah nu voor de 3de keer en het is leuk te zien dat ze me herkent en steeds wat dichterbij komt. Ik mag kijken hoe ze voor de spiegel haar haren borstelt. Weer even besef moment als ik aan mijn eigen dochters denk die ook vaak voor de spiegel staan maar een andere toekomst in de ogen kijken.  Naast de maaltijdbox overhandig ik de vader (die na zijn werk s'nachts ook nog op pad gaat om oud hout/ijzer/plastic te verzamelen) lampjes. Hij is hier zéér blij mee, omdat hij nu niet meer in het donker op pad hoeft. Ik heb hem er extra batterijen bijgegeven en beloofd dat ik de volgende keer meer lampjes mee zal nemen.

Deze keer heb ik in Libanon zelf voedselpakketten ingekocht en vervolgens laten leveren. Ik ben zelf in 2 dagen bij ongeveer 30 adressen langs geweest om de dozen persoonlijk af te leveren. Hierdoor kon ik zelf in gesprek met de mensen en zien waar de pakketten terecht kwamen. De situaties waren soms heftig om te zien, maar des te fijner dat ik namens de donateurs van Marianne voor Libanon een doos met ingrediënten kon geven waar men zo'n 2 weken mee kan koken. (lees: even geen zorgen of je je gezin te eten kunt geven)

Marianne voor Libanon heeft samengewerkt met Angels in a Mission. De gezinnen waar ik bij op bezoek ben geweest hebben vaak zelf de financiële middelen niet om de juiste spullen te kopen. Door een actie op social media heb ik een mooi bedrag bij elkaar gespaard waarmee we nu meerdere gezinnen even financieel kunnen ontlasten door medicatie en verzorgingsmateriaal te kopen en langs te brengen. Het waren heftige bezoeken, maar de mensen zijn erg dankbaar.

Ik ben op bezoek geweest bij Nation Station. Een organisatie die opgestart is gelijk na de explosie.

"Nation Station biedt warm eten en voedselpakketten aan de slachtoffers van de explosie en nu ook aan ieder ander in nood. Toen een jonge boer zijn groenten en fruit in het rampgebied aanbood aan de slachtoffers kwam alles snel op gang. Wat volgde waren meer mensen die hulpmiddelen en diensten aanboden. Op straat verder werken was geen optie, dus trokken zij in het verlaten benzinestation. En Nation Station was een feit. Inmiddels is er een grote keuken en een heel systeem opgezet. Hierdoor is er overzicht en weet men wie er komt en wie hulp nodig heeft. Alles op een persoonlijke manier en met controle.
Voor de keuken heeft Marianne voor Libanon een geiser gesponsord. Er was namelijk geen warm water in de keuken, en nu wel!

Een belangrijk onderdeel van Nation Station is "het vrouwencentrum, dit is gericht op het bieden van economische kansen. Men geeft hier onder andere cursussen als zelfverdediging, interactieve cursussen over sparen, en les in textielwerk. Voor dit project heeft Marianne voor Libanon een naaimachine gesponsord, hiermee gaan de vrouwen herbruikbaar maandverband produceren. De opbrengsten komen ook weer terug bij de vrouwen.

‍

Op 3 december 2021 ben ik weer terug geweest naar mijn geboorteland Libanon.

Deze keer ben ik alleen gegaan. Ik vond het reuze spannend; het was een intensieve en mooie week! Ik heb een aantal mensen van mijn vorige twee reizen opgezocht. Ook heb ik weer nieuwe mensen ontmoet

Via DNA-onderzoek ben ik ook in contact gekomen met een verre (achter)nicht en haar dochter. Tijdens deze reis heb ik kennis met ze gemaakt, dat was erg bijzonder.

Verder heb ik deze week gebruikt om vorige gesponsorde projecten te bezoeken en om nieuwe projecten te zoeken.

‍

Een gezin van 8 personen leeft in verschillende ruimtes in een appartementencomplex.Op de ene verdieping de woonkamer en op een andere weer de 2 slaapkamers.Doordat de vader lichamelijk niet meer in staat is om te werken is het gezin in moeilijkheden gekomen.Hierdoor was er o.a. geen geld voor een nieuw kookstel.Marianne voor Libanon heeft met ingezamelde donaties zowel een kookstel als een nieuwe wasmachine voor het gezin gekocht.Hierdoor is er een grote zorg weggevallen, waardoor het gezin met iets minder zorgen kan leven.

`Marianne voor Libanon` ontvangt in Nederland financiële donaties. ‍

‍

Deze zijn zorgvuldig gebruikt voor onderstaande projecten.

* Etage in huisje gezin 7 personen
* Kachel voor moeder met 2 dochters
* Baby/kraamspullen voor jonge moeders
* Medische materialen voor verzorgingshuis
* Wasmachine en kookplaat vader met 4 zoons
* Ziekenhuisrekening vergoed voor dakloze man
* Voedselpakketten voor diverse gezinnen in nood
* Wasmachine en kookstel voor gezin van 8 personen
* Renovatie huis d.m.v. muren stuken en aanleg elektriciteit
* Ziekenhuisrekening vergoed voor kindje met oogletsel na explosie
* Hulp bij tandartsrekening n.a.v. val op gebit i.v.m. uitgevallen elektriciteit
* Overhandiging cheque aan weeshuis / school voor `special need` kinderen

Uitgebreidere uitleg lees je hieronder.

Gaaf te zien dat het handbalteam van mijn oudste dochter heeft geholpen met geld inzamelen.En hoe! Puck, Aimy en Roos hebben een suströmming challenge gehouden.Met deze heftige actie (#respect) hebben zij het geweldige bedrag van € 800,- opgehaald.Samen met de meides ga ik kijken welk project we daarmee gaan sponsoren.

"Marianne voor Libanon" helpt ook met kleinere donaties vele gezinnen en kinderen.

‍

Kachel en schoolspullen
Tijdens mijn bezoek aan Libanon ben ik op bezoek geweest bij een alleenstaande moeder. Zij gaf thuis les aan kinderen om wat te verdienen. Wij hebben voor haar een kachel meegenomen, want zeker in de winters kan het erg koud zijn. Voor haar dochter had ik een stapel schriften meegenomen. Zelfs schrijfgerei is voor sommige mensen te kostbaar, laat staan de aanschaf van een kachel. Hopelijk kan ze nu goed meekomen op school. En ondanks dat ze nu een uitzichtloze toekomst heeft, hoop ik dat ze durft te dromen. En dat de droom om iets te worden uitkomt.

Vierling
Samen met "NGO Containers of Love" zijn we ook een bezoek geweest bij een gezin met 4 dochters. De vader is zonder werk komen te zitten door de corona. Naast kleding hebben we ook haarspulletjes en speelgoed meegenomen. Natuurlijk waren de dametjes wat verrast toen wij voor de deur stonden. Maar bij het zien van het speelgoed waren ze al snel afgeleid.

Kleurboeken
In mijn koffer had ik een hele stapel kleurboeken en potloden meegenomen. Hoe fijn is het als je dan kleine kinderen tegenkomt en een voor hun geweldig iets uit je tas kunt toveren. Hier kost zo´n setje € 0,85 maar in Libanon is het momenteel van onschatbare waarde.

Donaties zijn nog steeds welkom.
Ik heb door mijn adoptie een mooie toekomst gekregen, en het voelt goed om via deze weg andere kinderen een stukje op weg te mogen en kunnen helpen. Wil je meehelpen? Dat zou super zijn. Alle bedragen zijn welkom. En zoals je ziet zorg ik er persoonlijk voor dat het goed terecht komt. Natuurlijk kan ik geen wereldwonderen verrichten, maar alle kleine beetjes helpen. En elke lach op het gezicht van deze kinderen is goud waard.

Tijdens mijn bezoek aan Beiroet kwam ik in contact met een vader die alleen voor zijn 4 zoons zorgt.

‍

Lege koelkast
De kleine mannen waren natuurlijk erg nieuwsgierig wat die 2 dames in hun huis kwamen doen. Wij probeerden niet verschrikt te kijken (er liepen wat beestjes over de keukenmuur). Het is van groot belang dat je in zo'n situatie de situatie respecteert.

Eén van de zoons opende de koelkast om wat te pakken. Mijn hart sloeg over toen ik zag dat hij keuze had uit 2 flesjes water. Verder was de koelkast leeg ....

Nieuwe wasmachine en kookplaat
Voor deze hardwerkende vader heb ik namens "Marianne voor Libanon" een nieuwe wasmachine kunnen kopen en een elektrische kookplaat.

Later in de week zijn Ine en Ans namens Sumeya en mij teruggegaan naar dit gezin.
Zij waren bij de aflevering van de wasmachine en namen kleding, pannen en spelletjes mee die meegekomen waren met "Containers of Love". Dit was een welkome afleiding, want de kinderen waren vaak alleen thuis als hun vader aan het werk was. Natuurlijk moesten zij gelijk mee helpen met puzzels maken! Bij vertrek vroegen de kinderen wanneer zij weer langs kwamen. Helaas zal dit even duren. Maar wanneer we weer terug kunnen naar Libanon zullen we zeker weer eens langsgaan om te kijken hoe het met ze gaat.

"Marianne voor Libanon" zet zich vooral in voor gezinnen.
Zodat we op een effectieve manier zoveel mogelijke mensen kunnen helpen.

Boodschappen doen is bijna onmogelijk
In Libanon is de Libanese Lire ingestort. Het gevolg hiervan is dat de gewone levensmiddelen erg duur zijn geworden. Door de corona lockdown is er minder werk. De mensen die werk hebben, krijgen vaak maar een deel van hun salaris uitbetaald.

Gevolg .... Mensen hebben honger.
Er is een tekort aan voedsel. En voedsel wat te koop is, kost 6x zo duur.

Voedselpakketten
Daarom sponsort Marianne voor Libanon ook voedselpakketten. In zo'n doos zit: rijst, pasta, suiker, zout, meel, humus, vermicelli, bonen en aardappelen. Een gezin kan met zo'n pakket 2 weken maaltijden maken. Helaas geen dure ingrediënten, maar zo kan ik meer pakketten laten maken en dus meer gezinnen helpen.

Zelf bij de mensen langs
Tijdens mijn reis heb ik zelf maaltijdboxen in Libanon ingekocht en (met lieve hulp) bij de mensen thuis gebracht. Dit stukje persoonlijke aandacht vind ik erg belangrijk. Zo kan ik zien (en aan de donateurs laten zien) waar de boxen terecht komen en heb ik contact.

Bouwproject in klein huisje

‍

Extra woonlaag
Het eerste grote project wat `Marianne voor Libanon` heeft geholpen is een gezin met 5 kleine kinderen. Het gezin (dus 7 personen) leeft en slaapt in een kleine ruimte. Op de grond ligt de baby tussen de spullen. De andere kinderen hangen wat rond in de kleine benauwde ruimte zonder daglicht.

Aparte slaapruimte
Omdat de ruimte zelf hoog is, word er besloten een extra woonlaag te creëren. Er komt een trap en een raam zodat er ook daglicht naar binnen kan. Door deze renovatie kan het gezin boven slapen en beneden leven.

Op bezoek
Tijdens mijn reis naar Beiroet (nov 2020) ben ik bij het gezin op bezoek geweest. Eindelijk de kleine vrolijke Farah mogen ontmoeten en haar wat kleurboeken kunnen overhandigen. Natuurlijk lost deze bijdrage niet al hun problemen op ... Maar het begin is er! Het was daarom ook mooi om te zien dat het gezin (samen met de buurman) verder was gegaan met nog meer aanpassingen in het huis.

Bedrijven en particulieren helpen: "Marianne voor Libanon" door middel van een financiële donatie.

‍

Van crisis naar crisis
Ik ben dankbaar voor alle hulp. Via deze manier kan ik de mensen in mijn geboorteland helpen. De inwoners van Libanon hebben telkens weer te kampen met zware tegenvallers. Van oorlog naar crisis. Valuta worden minder waard (80%!) en dan ook nog een explosie. Het houd niet op ....

Hoe ga ik te werk
Ik krijg aanvragen binnen. Na het bekijken van de foto´s vraag ik om een schatting van de kosten. Men ontvangt geen geld, maar ik sponsor de werkzaamheden (opknappen / woonbaar maken huis). Hierdoor kan ik ervoor zorgen dat de donaties aan `Marianne voor Libanon` op een juiste manier besteed worden. Wanneer ik later dit jaar terug ga, zal ik het project ook / nogmaals bezoeken.

In de periode van augustus t/m december 2020 heb ik verschillende bijzondere gebeurtenissen mogen meemaken.

Libanese Ambassade
Zo ben ik samen met Sumeya naar de Libanese Ambassade in Den Haag geweest, waar wij werden ontvangen door de ambassadeur Dhr. Abdel Sattar Issa. Ook dhr. Melhem Matta was aanwezig, en samen hebben wij een fijn gesprek gehad over onze werkzaamheden in Libanon.

Verzamelen van hulpgoederen
Van vele lieve mensen om mij heen heb ik spullen gekregen om richting Beiroet te sturen. Denk hierbij aan houdbaar voedsel, verzorgigns spullen, babyvoeding, kleding etc.

Donaties
Ook mocht ik vele mooie financiële donaties ontvangen! Dit is erg fijn, want met dit geld kan ik het hele jaar door projecten in Libanon steunen. Hierover verderop meer op de pagina projecten. Ik merk dat de mensen het fijn vinden dat ze weten dat het goed terecht komt. Door de korte lijnen met vrijwilligers in Libanon kan ik de projecten o.a. via watts app blijven volgen.
Wil je meehelpen d.m.v. een donatie? Dat kan via de doneerknop bovenin de website. Ik zorg ervoor dat alles goed terecht komt.

Laden 8 containers
Samen met een team van vrijwilligers van Containers of Love hebben we in september 2020 acht containers met hulpgoederen geladen in de haven van Rotterdam. Het was super leuk en leerzaam om o.a. met mede geadopteerde te werken aan deze grote klus. Ook de 23 dozen die ik heb kunnen verzamelen dankzij donaties van familie en vrienden zijn met deze boot meegegaan.

Reis naar Beiroet
En natuurlijk mijn reis naar Beiroet om te kijken waar alle spullen terecht zijn gekomen, face tot face kennis te maken met de vrijwilligers daar, en de projecten te bezoeken die ik namens `Marianne voor Libanon` heb gesponsord.

Eigen website.
Dankzij Rootsteps heb ik nu ook een eigen website! Ik ben superblij met hun hulp en sponsoring. Want via deze weg kan ik nu ook de mensen die geen social media hebben bereiken.

Doneerknop
Dankzij de doneerknop op deze website kan iedereen die dit wil een donatie doen.
Het bedrag maakt niet uit, als het maar uit het hart komt.
Ik zal zorgen dat het goed terecht komt. Voor vragen kun je altijd even een berichtje sturen naar: mdemaa@hetnet.nl

‍

Ik kwam in contact met Sumeya. We hadden direct een klik en uit onze samenwerking ontstond een vriendschap.

Zij was tijdens de explosie in augustus met haar kinderen bij familie op bezoek in Beiroet. Toen het hotel waarin zij verbleef met haar gezin, stond te trillen op haar grondvesten door de explosie, kreeg zij een flash back van wat zij had meegemaakt in Libanon als klein kind tijdens de oorlogsjaren. Terug in Nederland, wilde zij daarom meer doen voor Libanon en haar NGO, Containers of Love, was geboren. Na publiciteit, zoals een interview in Hart van Nederland, kreeg ze verschillende spullen en giften.

Ik bood mij aan om als vrijwilligster te helpen met social media en de organisatie. De spullen die ik in de eerste maanden had verzameld zijn mee gegaan met de containers van COL naar Beiroet. In november 2020 zijn we met elkaar naar Libanon gereisd om te kijken waar alle spullen terecht zijn gekomen.

Inmiddels ben ik met Marianne voor Libanon mijn eigen weg in geslagen. Omdat de donaties vaak persoonlijk aan mij worden overgedragen, voel ik mij hier verantwoordelijk voor. Momenteel werk ik 1 dag in de week aan mijn goede doel, en reis ik zelf (op eigen kosten) 1 of 2 x per jaar naar Libanon om mijn projecten te bezoeken.

‍

En toen… 4 augustus 2020. De explosie in Beiroet .‍

Dagenlang keek ik filmpjes op internet van de explosie, maar vooral ook van de situatie in de stad. De prachtige gebouwen, de straten waar ik ook had gelopen, alles was kapot en verwoest. Ik zag overvolle ziekenhuizen met gewonde mensen, mensen die in één klap dakloos werden of hun familie niet konden vinden. En ik… ik zat hier… warm en droog, gezond en veilig.

‍
Actie ondernemen
Van het blijven kijken naar de getroffen plek en mensen werd ik alleen maar verdrietiger, dus ik ging om in actie te komen. Aan mijn omgeving vroeg ik om spullen die ik naar een hulporganisatie kon brengen. En mensen gaven vanuit hun hart! Ik kreeg verzorgingsproducten, houdbaar voedsel, allerlei baby benodigdheden.

‍

Donaties
Als snel werd bekend dat ik aan het inzamelen was. Mijn gedachte was: ik hou het klein en overzichtelijk, maar toen ik een mooie financiële donatie binnen kreeg, wilde ik er helemaal voor gaan. De ontvangen giften heb ik niet overgemaakt naar giro 555. Als dat de bedoeling was, hadden de gulle gevers dit zelf wel gedaan. Ik wilde iets anders met de giften doen, iets waar ik persoonlijk bij betrokken zou zijn. Ik ging op zoek naar een partij waarmee ik kon samenwerken, zodat ik zelf invloed kon hebben, waar de gedoneerde spullen en financiële giften terecht zouden komen, nl bij de mensen die het nodig hadden!

Overigens heb ik giro 555 wel geholpen: ik heb zelf een donatie gedaan en ik heb een dag in het telefoonpanel gezeten.

Vroeger stond Libanon bekend als het Parijs van het Midden Oosten! Wanneer Libanon tegenwoordig in het nieuws is, gaat dit meestal over een oorlog of demonstratie. Maar vooral achter de demonstraties zit een verhaal .... Wat zou jij doen als je de 1 na de andere teleurstelling te verwerken krijgt en je geen toekomst ziet?

‍

Enkele belangrijke punten:
* In 1975 uitbreken van de Libanese Burgeroorlog.
* 4 februari 2005, oud-premier Rafik Hariri werd vermoord bij een bomaanslag. Hierna ontstonden enorme massademonstraties, waarin de terugtrekking van Syrische troepen geëist werd.
* 4 aug 2020. De dag dat de explosie plaatsvond in het havengebied van Beiroet, dicht bij het centrum.
Ongeveer 2750 ton ammoniumnitraat, dat al enkele jaren in een loods was opgeslagen, explodeerde en vernietigde grote delen van de hoofdstad. Er waren meer dan 190 doden en gewonden. Nog geen week later, op 10 augustus, trad de Libanese regering af na grote protesten volgend op de ramp. Wat overbleef was een land in armoede, angst en boosheid.

Prachtig land
Bovenstaande gebeurtenissen moeten zelfs worden genoemd, maar ik heb het liever over de hardwerkende lieve mensen, de prachtige natuur, historische plekken en het heerlijke eten. Daarom hier verder geen woorden meer over oorlog en corruptie. Maar laat ik graag zien hoe mooi het land is.

Want tussen alle ellende en tegenslagen door, blijven de meeste mensen doorgaan! Herbouwen zij (weer) hun huis, zoeken zij naar oplossingen om hun gezin toch eten te kunnen geven. Oftewel… ze geven niet op!

Laatste nieuws
Het laatste nieuws over Libanon is via deze link te lezen, en mogelijk gemaakt door The Levant News!.
The Levant News

‍

In 2016 heb ik besloten dat het tijd was om voor het eerst terug te keren naar mijn geboorteland. Samen met mijn man ben ik naar Libanon gegaan en hebben we een week lang diverse plaatsen bezocht. We zijn op prachtige plekken geweest en hebben zelfs het gebouw gevonden waar ik vlak na mijn geboorte twee weken lang met mijn (adoptie) ouders ben verbleven. Het was zo bijzonder om door Beiroet te lopen, de geuren van het lekkere eten te ruiken, maar vooral om er te zijn! Dit voelde vertrouwd! Wat ik tijdens deze reis erg miste, was het contact met de bevolking. De taalbarrière maakte dit contact moeilijk. Ik voelde mij als een toerist in eigen land.

‍

Graag stel ik mijzelf voor‍

Mijn naam is Marianne Jansen-de Maa en ik woon in Kwintsheul, een klein dorpje in het Westland, onder de rook van Den Haag. Ik ben in 1974 geboren in Libanon. Wie mijn biologische ouders zijn en waar precies in Libanon ik ben geboren, dat is niet bekend. Best heftig, maar ik weet niet anders. Toen ik 2 weken oud was, ben ik geadopteerd door twee hele lieve mensen; zij namen mij mee naar Nederland. Mijn adoptieouders hebben mij in hun armen én in hun hart gesloten en mij de meest liefdevolle opvoeding gegeven. Voor mij zijn zij dus mijn ouders!

‍

Roots
Feit blijft dat ik niet in Nederland ben geboren. Dat mijn roots in een ander land liggen, draag ik mijn hele leven bij me. Vooral toen ik ouder werd, werd ik me daarvan bewuster. Ik zeg altijd: ‘Ik kan het niet beter hebben dan wat ik heb gekregen: een stabiele opvoeding, een dak boven mijn hoofd, getrouwd met een lieve man en trotse moeder van 2 prachtdochters.’ Dat neemt niet weg dat het moederzijn ervoor heeft gezorgd dat ik meer ging nadenken over wie ben ik en waar kom ik vandaan. Ik ging me meer verdiepen in mijn geboorteland.